biliyordum, eğer pencerenin yanında uyuyakalırsam yüzüme vuran sabah güneşiyle erkenden uyanacağımı. bir yandan uyandığım an yüzümü ekşiteceğim anı düşünüyor öteki yandan burada uyumanın bana verdiği mutluluğu da biliyordum. burada uyumayı tercih edecektim. her zamanki gibi sabah güneşi beni uyandırdığında yüzümü ekşitecektim ama şu an mutluydum ya, o önemsizdi sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder