2019'un temmuz ayında henüz başıma nelerin geleceğini bilmeden,
uykumun kaçtığı bir gecede sırtımı duvara yaslamış hayatıma
dokunan insanları düşünüyorum.
kalbimi açtığım insanları düşünüyorum. acaba içimdekileri söyleseydim burada olur muydu hâlâ? düşünüyorum tekrardan: yaşamımın en mutsuz günlerini ve en neşeli günlerini. sanırım ben yaşamımın en mutsuz günlerini en neşeli günlerine değişmezdim. eğer mutsuz olmasaydım hayata bağlanmak için bir arayışa girmezdim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder