30/10

seni rüyamda gördüm diyorum, 

anlasana. gördüm ben seni rüyamda! 

beni tanıyordun, böylesine görünür olmama rağmen 

beni neden görmüyorsun?      

bu kadar basit bir nedenden dolayı beni görmeni istemezdim fakat yine de 

beni görür müsün, 

bu mutsuzluğun beni nasıl erittiğini görür müsün?

16/8

biliyordum, eğer pencerenin yanında uyuyakalırsam yüzüme vuran sabah güneşiyle erkenden uyanacağımı. bir yandan uyandığım an yüzümü ekşiteceğim anı düşünüyor öteki yandan burada uyumanın bana verdiği mutluluğu da biliyordum. burada uyumayı tercih edecektim. her zamanki gibi sabah güneşi beni uyandırdığında yüzümü ekşitecektim ama şu an mutluydum ya, o önemsizdi sanki.

26/7

2019'un temmuz ayında henüz başıma nelerin geleceğini bilmeden, 

uykumun kaçtığı bir gecede sırtımı duvara yaslamış hayatıma 

dokunan insanları düşünüyorum. 

kalbimi açtığım insanları düşünüyorum. acaba içimdekileri söyleseydim burada olur muydu hâlâ? düşünüyorum tekrardan: yaşamımın en mutsuz günlerini ve en neşeli günlerini. sanırım ben yaşamımın en mutsuz günlerini en neşeli günlerine değişmezdim. eğer mutsuz olmasaydım hayata bağlanmak için bir arayışa girmezdim.

ben hiç gitmedim.
ben hep birilerinin gitmesine izin verdim.
ben hiçbir zaman gitmedim.
bir şeyleri düzeltmek için hep bi umut vardı içimde
her şey tekrar eski haline dönebilir,
bir şeyler unutulabilir bir şeyler gizlenebilir,
birileri birilerinin hatalarına gece olur ve
güneş doğduğunda tekrar deneriz
belki olmaz
o zaman tekrar birine gece oluruz,
 tekrar deneriz,
 tekrar,
 tekrar,
 tekrar,
 tekrar..